Mijn oriëntatie hier is die van het zogenoemde ‘gitaarbandje’, of dat nou indie rock of punk of noise rock betreft. Ook post-rockbands worden grotendeels niet genoemd. Metal en hardrock in de meer expliciete zin (met enkele kleine uitzonderingen zie beneden) en folk en singer-songwriters zijn uitgesloten, hoewel die natuurlijk allemaal gitaar-georiënteerd zijn.
Hoe dat ook zij, ik heb zo’n 500 belangrijke platen bij elkaar gesprokkeld die alle onder de rubriek ‘gitaar rock’ vallen. Na 1995 ging mijn aandacht meer en meer uit naar electronica. De vroege jaren negentig waren voor mij de hoogtijdagen, zeker live (gemiddeld zo’n 3 concerten per week).
Voor de jaren negentig blijkt het arsenaal aan prachtige gitaarplaten nog veel groter, maar dat zal ongetwijfeld deels liggen aan mijn leeftijd: ik ben pas in de tweede helft van de jaren tachtig bekend geraakt met underground-muziek in het algemeen, en Amerikaanse gitaarbandjes in het bijzonder. Samen leverden dat 300 meesterwerken op ( hier is de volledige US 80s 300-lijst). Yank Crime! Vorige keer postte ik het vervolg op de US 80s Guitar Underground-lijst van een tijdje terug (zie deel 1 en deel 2).
